မီးမဲ့မီးပြတိုက်အောက်
ပင်လယ်ဟာ တွေဝေလို့နေပြီ
နွေဦးရွက်ကြွေအသက်တွေ
မျက်ရည်တံတားမှာ နောက်ဆုံးပြောသွားတဲ့စကားတွေ
လမ်းဆုံလမ်းခွမှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ဟာ ဇီမာလမ်းဆုံကဗျာကို ရွတ်နေတယ်
ငါတို့ ပြောင်းလဲပစ်လိုက်တဲ့ ရာသီဥတုတွေလို
သူတို့ဦးနှောက်လေးတွေ အပြောင်းခံရ
သေနတ်မောင်းဆွဲရတာ လွယ်သလောက်
သမိုင်းတကျော့ပြန်လာဖို့က ပိုလွယ်သတဲ့
ငါတို့ရဲ့ မျက်ရည်ကြီး မျက်ရည်ငယ်မှာ
ဧရာဝတီ သာယာဝပြောပါစေ
ငါတို့ရဲ့ ကြေမွနေတဲ့ နှလုံးသားမှာ
ငါတို့ မျိုးဆက်သစ် ထွန်းတောက်ပါစေ
ငါတို့ရဲ့ မတိတ်တဲ့သွေးမှာ
စစ်ဘီလူးတွေ ကျဆုံးပါစေ
ဆုတောင်းသံတွေ ကမ္ဘာကို လွမ်းခြုံလို့
ငရဲဟာ အခုထိ မကြားနိုင်သေး...
၁၆-မေ-၂၀၂၁ ည၁၀
ကျွန်တော့်ရဲ့ ကဗျာလမ်း 